YOKSULLUK NAFAKASINDA SÜRE SORUNUNUN ANAYASAL VE MEDENİ HUKUK BOYUTUYLA TARTIŞILMASI VE BİR ÖNERİ OLARAK BOŞANMA TAZMİNATI

Türk Medeni Kanunu m. 175’te düzenlenen yoksulluk nafakası, boşanmanın mali sonuçları arasındadır ve bir bakım nafakası türüdür. TMK 175, boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek olan eşin, diğer eşten gücü oranında süresiz olarak nafaka talep edebileceği düzenlemesini içermektedir. Madde metnindeki “süresiz” tabiri öğretide tartışmalara neden olmuştur. Yargıtay, 175’i emredici hüküm yorumlamakta “süresizlik” hususunda hâkimin takdir yetkisi olmadığından hareketle kararlar vermektedir. Süresiz 175 hükmüne dayanmamaktadır. Hüküm hem lafzen amaca göre incelendiğinde, bu sonucun açıkça ortada olduğu anlaşılmaktadır. 
 Yoksulluk nafakasına hükmedilmesi içerisinde “sürekli kadın lehine” sorununu da barındırmaktadır. nafaka, uygulamada gerek borçlusu alacaklısı açısından birçok mağduriyete sebep olmaktadır. Bu kapsamda anayasal hakların medeni hukuk anlamında kişilik haklarının ihlali gündeme gelmektedir. Boşanarak birbirleriyle her türlü ilişkinin an önce sona erdirilmesini eden eski eşleri, aracılığıyla ömür boyu karşı karşıya getirmek hakkaniyete aykırıdır. Sözü geçen mağduriyetleri önleyebilmek üzere defaya mahsus ödenen tazminat niteliği taşıyan “boşanma tazminatı”nın getirilmesi gerekmektedir.